การศึกษาความเหมาะสมของสถานที่ตั้ง ศูนย์กระจายสินค้า สี่แยกอินโดจีน จังหวัดพิษณุโลก
วรินทร์ วงษ์มณี, วันชัย รัตนวงษ์
>> Download ebook <<
จังหวัดพิษณุโลก เป็นจังหวัดหนึ่งในพื้นที่ภาคเหนือตอนล่างที่มีศักยภาพในการพัฒนาเป็นศูนย์กลาง
การขนส่งสินค้าและผู้โดยสารของภูมิภาค เพื่อรองรับความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจทั้งภายในและภายนอก
ประเทศ ทั้งนี้เนื่องจากจังหวัดพิษณุโลกมีข้อได้เปรียบทางด้านภูมิศาสตร์ ที่ตั้งอยู่ในบริเวณศูนย์กลางของกลุ่ม
อนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง (Greater Mekong Sub-Region) โดยทางทิศเหนือนั้น มีเส้นทางเชื่อมต่อจากจีนตอนใต้
และพม่าตอนบน ผ่านลงมายังจังหวัดพิษณุโลก และเชื่อมโยงลงไปยังกรุงเทพฯ ท่าเรือแหลมฉบัง หรือลงไปทาง
ภาคใต้ ส่วนทางทิศตะวันตก สามารถเชื่อมโยงจากชายฝั่งประเทศพม่าต่อไปจนถึงประเทศลาว และเวียดนาม
ซึ่งจากศักยภาพดังกล่าว ทางจังหวัดพิษณุโลกจึงได้กำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัด โดยมีเป้าหมายที่
ต้องการจะผลักดันให้จังหวัดพิษณุโลกพัฒนาไปเป็น “เมืองบริการสี่แยกอินโดจีน ” โดยขั้นตอนการแปลง
ยุทธศาสตร์ไปสู่การปฏิบัตินั้น จังหวัดพิษณุโลกได้จัดทำโครงการศึกษาความเป็นไปได้ในการจัดตั้งและ
ออกแบบศูนย์กระจายสินค้า เพื่อรองรับการขยายตัวทางเศรษฐกิจของพื้นที่สี่แยกอินโดจีน
จากการวิเคราะห์ด้วยวิธีหาค่าถ่วงน้ำหนักของแต่ละพื้นที่ จะเห็นว่าพื้นที่บริเวณตำบลบึงพระมีค่า
น้ำหนักรวม 75.2% มากกว่าบริเวณตำบลหัวรอที่มีค่าน้ำหนักรวม 67.8% โดยพื้นที่บริเวณหลักกิโลเมตรที่ 12
ของทางหลวงหมายเลข 12 เป็นบริเวณที่เหมาะสมในการจัดตั้งศูนย์กระจายสินค้าของจังหวัดพิษณุโลก
เนื่องจากมีความได้เปรียบทางปัจจัยด้านกายภาพถึง 38.3% ขณะที่บริเวณตำบลหัวรอมี 29.1% และเป็นพื้นที่ที่
มีความสามารถในการเข้าถึงได้ทั้ง 3 โหมดการขนส่งทั้งทางถนน ทางราง และทางอากาศ